Mother board چیست؟

مادربرد اصلی ترین بخش یک رایانه به شمار میرود و کار آن کنترل کردن پردازشگر مرکزی و ارتباط دادن آن با قسمتهای دیگر است. خود پردازشگر با هیج کدام از ابزار آلات بیرونی ارتباط مستقیم ندارد و همان طور که از اسمش پیداست تنها یک پردازنده است. از مهمترین وظایف مادربرد ارتباط بین قطعات مختلف کامپیوتر است و شاه راههای مادربرد (BUS) پل حیاتی انتقال داده هاب ین قطعات هستند.

CPU چیست؟

پردازنده یا واحد پردازش مرکزی (Central Processor Unit) مغز متفکر کامپیوتر است. اين قطعه وظایف مهمی از قبیل عملکرد های ریاضی، منطقی، مقایسه ای و محاسبه های مربوط به آدرس دهی در کامپیوتر را به عهده دارد. CPU مهم ترین تراشه بر روی برد اصلی هر کامپيوتر می باشد و مديريت کليه مراحل پردازش داده ها را به عهده دارد. اين قطعه به صورت مستقيم و يا غير مسقيم ساير قطعات روی برد اصلی و ساير قسمتهاي کامپيوتر را نظارت و مقداردهی می کند. درحال حاضر به جهت پيشرفت تکنولوژی و علم نانو دانشمندان توانسته اند 2 يا چند هسته CPU را در همان مقياس طراحی کنند. با اين کار امکان پردازش موازی ميان هسته های CPU امکان پذير می شود.

FSB چيست؟

گذرگاه جلويی، که گذرگاه بين رم و پردازشگر ميباشد. به وسيله اين گذرگاه پردازنده به پل شمالی متصل می گردد که در واقع اين بخش شامل گذرگاه RAM،PCI،AGP ميباشد. FSB مثل يک بزرگراه است، که هر چه عريض تر باشد عبور اطلاعات راحت تر است و انتقال اطلاعات با سرعت بيشتری ميان CPU و RAM صورت ميگرد. (این سرعت بر حسب فرکانس اندازه گيری می شود)

Clock Speed

مدت زمانی که طول ميکشد تا CPU يک دستور را پردازش کند را کلاک می گويند. واحد سرعت CPU هرتز می باشد (معمولا سرعت CPU ها به صورت مگاهرتز يا گيگاهرتز بیان میشود). یک مگاهرتز يعنی اينکه CPU ميتواند 1 ميليون دستور را در يک ثانيه پردازش کند، و یک گيگاهرتز يعنی اينکه CPU ميتواند 1 ميليارد دستور را در يک ثانيه پردازش کند. امروزه همه CPU ها قابليت پردازش ميلياردی دارند و CPU هايی که واحدشان مگا ميباشد کنار رفته اند.

کش يا حافظه نهان

برای اينکه از حداکثر سرعت CPU استفاده شود بايد سرعت رسيدن اطلاعات به همان اندازه باشد، ولی در حقيقت سرعت CPU خيلی بيشتر از سرعت RAM است. به همين دليل CPU مدت زمان زيادی را بايد منتظر بماند تا اطلاعات را از RAM دريافت کند. برای کاهش اين مدت انتظار و افزايش سرعت سيستم حافظه کش را در CPU قرار داده اند.

وظيفه کش (Cache) ذخيره دستورات و فرمان های کاربر است. و از آنجايی که سرعت کش با CPU يکسان ميباشد اطلاعات فورا به CPU ميرسد و ديگر نيازی به فراخوانی اطلاعات از RAM نیست. البته اگر بعضی از اطلاعات خواسته شده در کش نباشد بايد اين اطلاعات از RAM فراخوانی شود و دوباره CPU بيکار ميماند و با کاهش سرعت مواجه می شود. که برای حل اين مشکل دوباره کش اضافه میکنند. به همين دليل هر چه حافظه  کش بزرگ تر باشد سرعت هم بيشتر ميشود.

TDP چيست؟

اين واحد حداکثر اتلاف حرارت CPU را بيان می کند. به عبارت ديگر معرف حداکثر ميزان حرارتی است که CPU ايجاد می کند، بنابراين خنک کننده ای که بر روی CPU قرار می گيرد بايد بايد توانايی انتقال اين حرارت را داشته باشد.

Features Graphic در قسمت پردازنده چيست؟

Intel HD Graphics بدين معنا است که پردازنده شما مجهز به کارت گرافيک داخلی می باشد، که اين امکان را به شما می دهد که کارت گرافيک اصلی لپ تاپ شما به کارت گرافيک داخلی سوئيچ شود. اين تراشه گرافيکی، با فناوری 32 نانومتری طراحی شده است و ميزان برق مصرفی با گرافيک داخلی 35 تا 45 وات گزارش داده شده است.

DirectX چيست ؟

در ابتدايی ترين سطح DirectX بعنوان يک واسطه بين ويندوز و سخت افزار مي باشد، در واقع بخشی از API ويندوز يا واسطه برنامه نويسی برنامه های کاربردی Application Programming Interface است.

بازی ها و برنامه های مالتی مديا جزو محبوب ترين بخش ترين برنامه های کامپيوتری می باشند، اما اجرای آنها به راحتی در ويندوز انجام نميشود. علت اول اين است که ساختار کامپيوترهای شخصی به منظور استفاده بعنوان پايگاهی جهت بازی کردن طراحی نگرديده است. ثانياً ماهيت طيف گسترده کامپيوترهای شخصی به معنای آن است که دستگاه يک نفر می تواند بسيار متفاوت با دستگاه ديگری باشد. لذا در حاليکه دستگاه های بازی همگی از سخت افزارهای مشابهی استفاده می کنند، کامپيوترهای شخصی چنين نيستند.

حيطه بسيار وسيع تفاوت های سخت افزاری می تواند دردسر بزرگی برای بازکردن اين برنامه ها محسوب شود. جهت رفع اين مشکل، مايکروسافت نيازمند معرفی استانداردی عمومی يا بهتر بگوئيم يک واسطه و ميانجی عمومی بين سيستم عامل و هرگونه سخت افزار نصب شده بر روی کامپيوتر بود تا تمام برنامه های بازی و مالتی مديا بتوانند از آن پيروی کنند. اين واسطه عمومی همان DirectX است. DirectX واسطه ای است که وظایف برنامه ريزی خاصی را بسيار ساده تر می سازد، چه برای پديد آورنده بازی و چه برای ما که فقط می خواهيم بنشينيم و آخرين بازی پرفروش را بازی کنيم و يا از آخرين نرم افزار های گرافيکی استفاده کنيم.

کارت گرافيک (VGA)

بعد از پردازنده يا CPU ، کارت گرافيک يکی از مهم ترين قطعات رايانه های شخصی شما است، کارت گرافيک وظيفه پردازش تصويری و ارتباط با نمايشگر را دارد. کارت گرافيک يک قطعه سخت افزاری است که اطلاعات پردازنده را برای نمايش در صفحه نمايش آماده می کند هر چه قدرت و حافظه بيشتر باشد تصويری با کيفيت تر خواهيم داشت. کارت گرافيک علاوه بر خروجی به صفحه نمايش، خروجی ديگری به تلويزیون دارد و همچنين دارای ورودی برای ويدئو می باشد. کارت ها در قسمت حافظه تعدادی سلول های تصويری دارند که برای نمايش در صفحه مانيتور برای چند لحظه در خود ذخيره می کند. هر چه حافظه بيشتر باشد تعداد بيشتری سلول تصويری در خود ذخيره می کند. اين حافظه را Ram کارت گرافيک می نامند. مانند رم 512 مگابایت يا 1 گیگابایت. در حال حاضر 3 شرکت Intel , AMD , NVidia توليد کننده کارت گرافيک هستند. در بين اين کارت های گرافيکی Intel از قدرت زيادی بر خوردار نيست و رقابت بيشتر بين شرکت های AMD و NVidia است.

پهنای باند حافظه (Memory Bus Width)

ميزان پهنای باندی که امکان ارتباط کارت گرافيکی با کارت حافظه را برقرار می کند Bus ناميده ميشود. باس يکی از عواملی است که در کارهای سه بعدی تاثير زيادی بر سرعت دارد. در واقع BUS تعداد باند های ارتباطی ای است که ميان پردازشگر و حافظه وجود دارد و هرچه تعداد آن بيشتر باشد سرعت Rendering نيز به مراتب بیشتر ميشود. عملکرد کارت می تواند از پهنای باند Memory BUS تاثير بپذيرد، کارت گرافيک با Memory BUS 256 Bit با سرعتی دو برابر يک کارت با Memory BUS 128 Bit اطلاعات را بين حافظه کارت و پروسسور تبادل میکند.

سيستم عامل OS

سيستم عامل بدون شک مهمترين نرم افزار در کامپيوتر است. پس از روشن کردن کامپيوتر اولين نرم افزاری که مشاهده می گردد سيستم عامل بوده و آخرين نرم افزاری که قبل از خاموش کردن کامپيوتر مشاهده خواهد شد، نيز سيستم عامل است.

سيستم عامل نرم افزاری است که امکان اجرای تمامی برنامه های کامپيوتری را فراهم می آورد. سيستم عامل با سازماندهی، مديريت و کنترل منابع سخت افزاری امکان استفاده بهينه و هدفمند آنها را فراهم می آورد. سيستم عامل فلسفه بودن سخت افزار را بدرستی تفسير کرده و در اين راستا امکانات متعدد و ضروری جهت حيات ساير برنامه های کامپيوتری را فراهم می آورد.

در حال به طور کلی 3 نوع سيستم عامل بر روی لپ تاپ ها کاربرد بيشتری دارند که عبارت اند از ويندوز، مکينتاش و لينوکس. در اين بين پر کاربرد ترين آنها ويندوز است که محصول شرکت مايکروسافت می باشد. سيستم عامل های مکينتاش مخصوص لپ تاپ های توليدی شرکت اپل است و هيچ شرکت ديگری حق استفاده از آنها را ندارد.

در آخر سيستم عامل لينوکس است که سيستم عاملی متن باز کاملا رايگان برای همه مردم جهان میباشد. در لینوکس اين امکان برای همگان وجود دارد که بتوانند در آن تغيیرات دلخواه خود را انجام دهد. از اين رو اين سيستم عامل بيشتر برای افراد حرفه ای توصيه مي گردد.

ويندوز 7، هفتمين ويندوز کامپيوتر های شخصی می باشد. که بعد از ويندوز ويستا که پروزه شکست خورده ماکروسافت بود وارد بازار شد.

حداقل سيستم مورد نياز جهت نصب ويندوز 7 عبارت است از:

CPU : 1Ghz

RAM : 1G

VGA : 128M

HDD : 20G

ديسک سخت HDD

هارد ديسک وسيله ای است با صفحه انعطاف پذير که سطح آنها با موادی پوشش داده شده که بتوان داده ها را به طور مغناطيسی بر روی آنها ضبط نمود. ظرفيت ديسک سخت معمولاً بر حسب گيگا بايت و ترابايت بيان می شود. سرعت انتقال اطلاعات در قسمت داخلی در بازه 44.2 مگابايت در ثانيه تا 74.5 مگابايت در ثانيه تغيير می کند و اين در حاليست که سرعت انتقال اطلاعات در واحدهای خارجی 74.0 مگا بايت در ثانيه تا 111.4 مگا بايت در ثانيه متغيير است. يک ديسک سخت با زمان دسترسی تصادفی در بازه های بين 5 ميلی ثانيه تا 15 ميلی ثانيه تغييرات دارد.

هاردديسک ها از منظر سرعت گردش محور مرکزی در پنج گروه 4200، 5400، 7200، 10 و 15 هزار دور در دقيقه قرار می گيرند. هاردديسکی های کوچکی اندام 1.8 و 2.5 اينچي که بيشتر در دستگاه های قابل حمل مانند دستگاه های پخش موسيقی و لپ تاپ ها استفاده می شوند از سرعت 4200 و 5400 دور در دقيقه پشتيبانی می کنند و برخی نمونه های جديد از سرعت 7500 دور در دقيقه بهره می برند. سرعت 7500 RPM سرعت استاندارد هارد ديسک کامپيوترهای روميزی (PC) است. هارد لپ تاپ ها به علت اندازه کوچک شان، عموما 5400 RPM سرعت دارند. اما می توانيد مدل های 7500 RPM را هم بيابيد، ولی بايد مقداری از شارژ لپ تاپ تان را فدای سرعت بيشتر هارد تان کنيد.

صفحه نمايش Display

صفحه نمايش مهمترين دستگاه خروجي لپ تاپ ميباشد، که تمام داده ها بر روی آن نمايش داده ميشود. که به دو دسته کلی تقسيم می شوند: LED , LCD

نمايشگر LCD از دو شيشه پولاريزه بهم چسبيده تشکيل شده است که مايع کريستال در بين آنها قرار گرفته است و نور دريافتی از پشت خود را پخش ميکند. در واقع خود کريستال مايع نوری توليد نميکند، ولی در نمايشگر LED اين لامپ ها ديود های نوری هستند که اين وظيفه را انجام می دهند. به همين دليل است که نمايشگر های LED از کيفيت و شفافيت بيشتری برخوردارند و در عين حال مصرف برق کمتری نسبت به LED ها دارند.

همچنین TFT يک تکنولوژی LCD می باشد. به عبارت ديگر وقتی صحبت از TFT می کنيم منظور همان LCD است که از موبايل گرفته تا لپ تاپ و ساير دستگاه هايی که صفحه نمايش دارند از آن استفاده میکنند. TFT اختصار Thin Film Transistorبوده، و روش کار آن بدين صورت است که روی يک صفحه بسيار نازک و شفاف تعداد مشخصی از ترانزيستورها (که نسبت مستقيم به ابعاد صفحه نمايش دارد) قرار گرفته اند. جهت روشنايی يک پيکسل يا نقطه نورانی، سه ترانزيستور برای رنگ های آبی، سبز و قرمز تعبيه شده  است. این ترانزیستور ها با جريان الکتريکی متناسب با تصويری که قرار است نمايش دهد از عبور نورهای پشت زمينه خود که توسط لامپ فلورسنت روشن شده جلوگيری، اجازه عبور کم نور و يا اجازه عبور کامل نور را می دهد. و آنچه که ما می بينيم حاصل ترکيب اين رنگ ها است.

امیدواریم با مطالعه این مقاله، تصویر دقیق تری درباره قطعات تشکیل دهنده لپ تاپ خود به دست آورده باشید.